-
1 kontra
См. также в других словарях:
blotka — ż III, CMs. blotkatce; lm D. blotkatek karc. «karta o niższej wartości w grze, np. w brydżu karta od dziewiątki w dół; młódka» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
forta — ż IV, CMs. fortarcie; lm D. fort karc. «karta w grze (np. w brydżu) biorąca lewę jako jedna z ostatnich kart tego samego koloru» Wyrobić sobie fortę. Brać lewy na forty. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
inwit — m IV, D. u, Ms. inwiticie; lm M. y karc. «w brydżu: odzywka w kolor partnera (lub podniesienie w bez atu) o szczebel niżej końcówki, będąca zachętą do licytowania gry premiowanej» Inwit do szlemika. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kontrować — ndk IV, kontrowaćruję, kontrowaćrujesz, kontrowaćruj, kontrowaćował, kontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy… … Słownik języka polskiego
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
koronka — ż III, CMs. koronkance; lm D. koronkanek 1. «lekka, ażurowa tkanina z różnorodnych splotów lnianych, bawełnianych, jedwabnych itp., tworzących desenie, wykonywana ręcznie lub maszynowo; używana na suknie, bluzki, bieliznę itp. lub w postaci… … Słownik języka polskiego
markować — I ndk IV, markowaćkuję, markowaćkujesz, markowaćkuj, markowaćował, markowaćowany 1. «stwarzać pozory czegoś, udawać coś, pozorować» Markować robotę. 2. karc. «w brydżu: sygnalizować partnerowi wartość własnych kart za pomocą przewidzianych… … Słownik języka polskiego
partia — ż I, DCMs. partiatii; lm D. partiatii (partiatyj) 1. «organizacja społeczna jednocząca swoich członków na podstawie programu politycznego (doktryny, ideologii) wyrażającego interesy określonych grup (klas, warstw) społecznych i dążąca do… … Słownik języka polskiego
renons — m IV, D. u, Ms. renonssie; lm M. y 1. karc. «nieposiadanie przez gracza (np. w brydżu) kart w jednym z czterech kolorów» Mieć renons w treflach. 2. karc. «karty odkładane przez rozdającego do licytacji albo karty odkładane przez grającego, nie… … Słownik języka polskiego
rober — m IV, DB. roberbra, Ms. roberbrze; lm M. roberbry karc. «w brydżu, wincie, wiście: gra zakończona obliczeniem zdobytych lub straconych przez poszczególnych graczy punktów» Grać, zagrać jednego robra, kilka robrów. Rozpocząć, skończyć, dograć… … Słownik języka polskiego
skontrować — dk IV, skontrowaćruję, skontrowaćrujesz, skontrowaćruj, skontrowaćował, skontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zwykle zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadać kontrę; odpowiedzieć ciosem na… … Słownik języka polskiego